De Frontispice

De behoefte om de genoteerde muziek visueel aantrekkelijk te maken, blijkt ook uit het gebruik om muziekuitgaven te laten voorafgaan door een frontispice. Het opus 5 van Corelli, uitgegeven te Rome in 1700, illustreert dit duidelijk. De aantrekkelijkheid van de afbeelding staat in schril contrast met de soberheid van de eigenlijke titelpagina, die enkel uit tekst bestaat.

Twee exemplaren van Corelli’s opus 5 uitgegeven rond 1700 in Rome door Gasparo Pietrasanta. Normaal gezien staat de frontispice links van de titelpagina, zoals bij het opus 6, maar in beide exemplaren staat de afbeelding op een recto-pagina. Daardoor lijkt de titelpagina precies minder belangrijker te zijn. B-Bc 5662 & 15092.     Twee exemplaren van Corelli’s opus 5 uitgegeven rond 1700 in Rome door Gasparo Pietrasanta. Normaal gezien staat de frontispice links van de titelpagina, zoals bij het opus 6, maar in beide exemplaren staat de afbeelding op een recto-pagina. Daardoor lijkt de titelpagina precies minder belangrijker te zijn. B-Bc 5662 & 15092.

 

Concerti grossi, opus 6 van Arcangelo Corelli (1653-1713), uitgegeven door Roger en Le Cene in Amsterdam, ca. 1719. Enkel in de partij van de eerste viool is de frontispice afgedrukt. B-Bc 7287.

 

Het bekende opus 5 van Arcangelo Corelli met Sonates voor viool en basso continuo, uitgegeven door Roger te Amsterdam. Bij deze uitgave is er geen frontispice meer, maar de titelpagina zelf is versierd. B-Bc 5663.