De connectie met Eugène Ysaÿe
Het is onduidelijk of Josette ooit contact gehad heeft met Eugène Ysaÿe, want ze was nog maar 10 jaar oud toen Ysaÿe in 1931 overleed. Haar familie had wel banden met de Belgische koninklijke familie. Mogelijk heeft ze hem als kind via die connectie heeft ontmoet. Hoe dan ook had ze enorm respect voor de Belgische grootmeester van de viool. Getuige hiervan zijn de vele stukken uit haar verzameling die een band met Ysäye hebben. Opvallende stukken zijn het borstbeeld van Ysaÿe dat haar schouw sierde en een afgietsel van zijn hand rond een vioolhals, maar het topstuk dat ze koesterde was uiteraard het cahier met de schetsen van de vioolsonates, nu bekend als het Lavergne-manuscript.
Naar alle waarschijnlijkheid heeft koningin Elisabeth ook een rol gespeeld in de kennismaking van Josette met de Engelse violist Philip Newman. De vroegste aanwijzing van hun contact is een gesigneerde foto van Newman uit 1934. Vanaf 1937 was Newman de vioolleraar van de Belgische koningin en van 1955 tot 1963 maakte hij deel uit van de jury van de Koninging Elisabethwedstrijd voor viool.
Philip Newman werd geboren in Manchester in 1904 en begon zijn studie viool in 1917 bij Adolph Brodsky (1851-1929). In 1925 kwam hij naar het Brusselse Conservatorium om viool te studeren bij Albert Zimmer (1874-1940). Een jaar later behaalde hij een Eerste Prijs met de grootste onderscheiding. Van 1928 tot 1932 studeerde Newman viool in Duitsland bij Willy Hess (1859-1939), zelf een vroegere leerling van Joseph Joachim (1831-1907). Albert Zimmer had zelf les gevolgd bij César Thomson (1857-1931), Rodolphe Massart (1814-1914) en Eugène Ysaÿe, misschien wel de drie grootste namen van de Belgische Vioolschool van de late 19e eeuw.
Door deze boeiende internationale mix van docenten combineerde Newman in zijn vertolkingen kenmerken van de Belgische en de Duitse vioolscholen.
Newman heeft in de Kursaal van Oostende vioolconcerto van Beethoven vertolkt tussen 1932 en 1935. Het is niet ondenkbaar dat de jonge Josette dit concert bijgewoond heeft en mogelijk dateert de foto met opdracht van dat concert.
In 1942 vlucht Newman naar Portugal. Hij is er actief als docent viool.
Newman was goed bevriend met “le grand Pablo”, zoals hij Casals (1876-1973) noemde, en dat blijkt ook uit de talrijke concerten door de beide musici. De Catalaanse cellist organiseerde workshops in Zwitserland en talloze documenten en foto's tonen aan dat Josette daar aanwezig was.
Josette volgde bij Newman ook verschillende masterclasses, zowel in Lissabon als in Mallorca. Haar notitieboek geeft een mooi beeld van de gedrevenheid en interesse in de interpretatie van Newman.
Newman verhuisde in 1962 naar Mallorca, waar hij het Festival van Pollença oprichtte. Hij overleed er onverwacht in op 22 november 1966.